A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

uraa! r. hurra! yaşa!

uraala-: uraalap kötör: arkadaşları tarafından birisini tâzim etmek için ellere kaldırmak ve <> diye bağırarak bir kaç kere yukaraıya doru atmak.

uraalaş-, müş. uraala-’dan.

uraan, 1. savaşa davet nidası; uraan çakır-: savaşa çağırmak; uraanınğ kim, daynınğ kim? folk.: savaşa davet sözün nedir ve sen kendin kimsin?; 2. es. şiar, parola; uraan taşta-: bir şiar ortaya atmak

uraandaş-, hep birlikte aynı uran’ı söylemek; kendi kabilesinin, soyunun tarafını tutmak.

ural-, pas. ura-’dan uralbas birdiktülük: bozulmaz birlik.

uramal, inhilâl, harabiyet, perişanlık; dağılış.

urandı harebe.

urat-, tahrip etmek, yıkmak.

uratuu, tahrip.

urçuk= uurçuk.

urdur- vurdurmak, vurmaya zorlamak, yahut bırakmak.