zen, zeen.
zenğ, enğ II sözünün tekidir.
zenğgir, anğgir sözünün tekidir.
zenğgire-, bir parça şuuru bozulmuş, şaşırmış bir durumda bulunmak: mas bolğondoy
zenğgirep folk.: sarhoş gibi şuuru bozularak; başım zenğgirep, oorup turat: ağrıdan başım çatlıyor.
zengi, bk. baba; zengiler mec.: iri sığır hayvanları.
zer I, f. (folklorda) altın.
zer II, 1. amûdu fıkarî; 2. atın sğrısı; örköçü biyik, zeri bas folk.: cıdağısı yüksek, sağrısı alçak (at).
zer III, zer uçur-: fışkırtmak (kuvvet. gayret hakkında); zer uçurup caşçılık sergek bolğun şalkaybay folk.: gençlik sıhhat fışkırıyor, canlı ol maneviyatı kaybetme!
Dostları ilə paylaş: |
