beyim = belem (bk. ele II)
beyiş , f. cennet , uçmak , behişt ; segiz beyiştin kızı mit. : sekiz uçmağın kızı , hur , huri.
beyişi , f. cennete mensup , ennetlik ; mec. ölmüş , muteveffa ; beyişi bolgon apam : cennetlik annem.
beyit , a. mezar taşı kitabesi , epitaphe ; beyit başı dn. : ölünün vefatından kırk gün geçtikten sonra yapılan dua töreni.
beykam = beygam.
beykaruu , f-k kuvvetsiz , gevşek.
beykaruuluk , gevşeklik , dermansızlık.
beykasam , f. 1. bekasap (boyunca ufak çizgileri olan , yarı iprekli , yarı pamuklu parlak kumaş) ; 2. bu gibi kumaştan yapılan cüppe.
beykayrat , f-a gayretsiz , beceriksiz.
beykayrattık , gayretsizlik.
beykut , f. sakin , dağdağasız ; sükunetle ; dağdağasızca.
beykutçuluk , dağdağasızlık , sükun.
beykutsuz , rahat durmıyan (rahatsızlığı mucibolan)
Dostları ilə paylaş: |