A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

bök, tepe; yükseklik; şiberdüü böktü caylagan folk : koyu otla örtülmüş tepede yayladı (yazı geçirdi) ; ara bök = arabök.

bökçögöy, kanburlaşmış, kanburumsu.

bökçöktö - = bökçönğdö.

bökçönğdö-, kanburlaşmak, arkası çıkmak; kempirçe bökçönğdöp : kocakarı gibi kanburunu çıkararak gezmek.

bökçönğdöt-, et. bökçönğdö-den.

bökçüy-, büzülmek; bökçüyüp cat- : büzülerek, kıvrılarak yatmak.

bökö I, (Rad.) kuvvetli.

bökö- II, birşeyden nefret etmek; doymak, bıkmak; mayga bököp kaldım: yağdan bıktım, ondan tiksiniyorum.

bökön I, sayga (iri bir nevi karaca): saiga tatarica; bököndün tanğınday: beyaz çizgili, beyaz benekli.

bökön II, (atın) kuyruğunda kalın kıl yahut (insanın) başında kalın saç (saç hastalığı).

böksö, 1. dağ eteği; 2. ilk yaz otlağı; 3.göğdenin aşağı kısmı; 4. tam değil; kenarlara kadar değil; çöyçöktü böksö kuydunğ: kovayı kenarlarına kadar doldurmadın.

böksölö-, 1. dağ yamacı boyunca gitmek, dağ yamacı boyunca inmek; 2.(koyunu, keçiyi) kesmek ve etini havalandırmak (fakat parçalamamak)