A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

caaktaş- , birbirine sövmek; münakaşa etmek.

caaktaşuu, sövüşme.

caaktık, bk. talaa.

caaktuu, elmacık kemikleri çıkık olan.

caal, a. 1. kötülük , fenalık; 2. şerir, muzır.

caala- , 1. üzerine atılmak; toptan saldırmak; 2. (söz , bağırma vasıtasile) begenmemeyi bildirme(halk kütlesi hakkında) ; taanıgandarda, taanıbagardar da tuş- tutan caalap unçuguştu : tanıdıklar da, tanımadıklarda her yandan beğenmediklerini bildirerek bağrıştılar.

caaldık, fenalık, kötülük; şerirlik, şirret.

caan I, yağmur; ak caan: ufak sicim gibi sürekli yağanyağmur; sepeleyen yağmur; caan- cuun: cevvi (atmosferik) teressüpler.

caan II, f.cihan (alem)

caançıl, yağışlı , yağmurlu.

caanger, caangir f. 1. dünyayı zapteden, cihangir; 2. es. emperyalist.

caap, cap III ten gerondif.