A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

cenaddel, r. es. kadin şubesi.

cenğ- , i. yen, kol; cenğ türüp iş kil-: yenleri, kollari sivayip çalişmak; özenle çalişmak; cenğ içinen yahut cenğ uçunan: gizlice, hafiyyen: cenğ içinen bütüs: her iki tarafin rizasiyla anlaşmak (gizlice, başkalarina haber vermeden); cenğden körün-: meydana çikmak; sakli kalmamak; cenğ cunğ: kalintilar, bakiyeler, kirintilar, artiklar; bir cenğden kolçigar-: «bir yenden kol çikarmak»iyi dostça geçinmek; eteği bütölüp, cengi uzardi bk. bütöl

cenğ- ii, yenmek; akilim cenğip barbadim: akil ettim de gitmedim.

cenğde-, (yalniz geçen zaman gerondifi ile): cumuştun köbün cenğdep taştadim: işin büyük bir kismini bitirdim.

cenğdeş, boyca ve vücudun kuruluşunca denk olan.

cenğdir-, yendirmek; yenilmiş olmak; mukavemet edemez hâle gelmek; boyun eğmek; suukka cenğ dirdi: kendini soğuğa yendirdi; akilga cenğdir-: etraflica düşünmek, makul bir tarzda hareket etmek; mastikka cenğdir-: sarhoş olmak; balalikka cenğdir-: çocukça hareket etmek; oygo cenğdir-: düşünmek, düşünceye dalmak; sözgö cenğdirbeyt: münakaşada altta kalmiyor, söz bulmakta aciz kalmiyor.