A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

culmala-, eliyle yakalamak.

culmalaaş-, 1. birbirinin elini tutmak yahut hep beraber tutmak; 2. dövüşmek (kadınlar hakkında).

culmalat-, et. culmala-dan.

culmuguy, sakalsız, köse.

culmunğda-, telâşlıca, acele hareketlerde bulunmak, telâş etmek (ihtiyarlar hakkında).

culmunğdaş-, müş. culmunğda-dan.

culmuv-, sakalsız gözükmek (başlıca ihtiyarlar hakkında).

cult, cılt sözünün tekidir.

culuk, 1. (ayakkabının) kenarı; 2. avm. fercin kenarları.

culukçu, kunduracı (küçümseme edasiyle söylenir) <> kunduracı.

culun-, ileri atılmak; culunun ordunan tura kaldı : birden yerinden fırladı.

culunuş I, atılış, fırlayış.

culunuş- II, 1. birbirine doğru atılmak; 2. hep beraber atılmak; fırlamak; hep birlikte kasdetmek, niyet etmek.

culunuu, işs. culun-dan.

culuş-, 1. karşılıklıca yahut hep birlikte yolmak, koparmak; 2. dövüşmek, saç saça, baş başa.. (başlıca kadınlar hakkında).

culuu I, koparma, yolma.

culuu II = cıluu.

culuuluk cıluuluk.

cum, yummak (gözleri); (yumruk) yapmak; köz cumdu bk. köz.

cuma, a. 1. cuma günü; 2. hafta; tınımsız iş cuması : arasız iş haftası.

cumal = cuumal.

cumalak, yuvarlak.

cumalık, tar. talebenin öğretmene cuma günü getirdiği hediye.

cumalan-, yuvarlanmak, tekerlenmek; cumalangan çal : (sürçen takatten düşmüş) ihtiyar.

cuman, caman-cuman : her türlü kıymetsiz nesneler; kötü; külüstür.

cumarla-, buruşturarak sıkmak.

cumdur-, et. cum-dan.

cumekey, açılekey-cumekey : bir çocuk oyununun adıdır.

cumru = cumuru.

cumşa-, 1. yumuşamak; 2. birisine bir yumuş (vazife) vermek; birisini bir işte kullanmak; anı suuga cumşadı : onu suya gönderdi; maartınıp kelgen bulu cok, cumşap kelgen kulu cok folk. : sürüp getirecek hayvanı yok; kullanacak kölesi yok.

cumşak, yumşak.

cumşakta-, yumuşatmak.

cumşal-, mut. cumşa-dan; işke cumşal : işte kullanılmak; bir işe istimal edilmek.