A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

abıgıy, (destanda) amca (yaşça büyük olan erkeğe hitap tarzı) .

abılgazı, sabanın ağaç çivilerinden birinin adı.

abır, abır – şabır: hızlıca; çeviklikle; abır – şabır at toku folk. : çabucak atı eğerle.

abırak I= arbak.

abırak II, (Rad.) nezaket.

abıraktuu, (Rad.) nezaketli; müsamahalı.

abısın, gelin, elti (öteki kardeşin veya akrabanın karısına nisbeten beriki kardeşin karısı) ; abısın – acın: akrabaların karıları birbirine nisbeten; abısınınğ bolso, künüm cok debe ats. : abısının varsa, rakibim yok deme.

abışka, ihtiyar.

abıyır= abiyir.

abiyençik, abiyeççik, r. = kargay başı (bk. karagay) .

abiyir, f. 1. abru; vicdan; iyi nam; abayiri cok: hayasız, utanmaz; abiyiri tögüldü: rezil oldu; o, otoritesini kaybetti; abiyiri ayranday tögüldü veya abiyiri küldöy çaçıldı: o, rüsvai alem oldu; o, büsbütün lekelendi; abiyirimdi ketirdi: o, benim namusumu lekeledi; abiyir tab- : otorite kazanmak; abiyiribiz cabıldı: biz benliğimizi (şerefimizi) muhafaza ettik, biz rezaletten sakındık; abiyir emes munubuz folk: bu bizim için şeref değildir; 2. tevazu; haya; 3. mec. insanın cinsi uzuvları; abiyirinğdi cap: eteklerini indir.

abiyirdüü, iyilikle tanınmış, hayalı, mütavazi; abiyirdüü kişi: iyilikle tanınmış kimse, mütevazi adam.