A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

çaldıktır-, et. çaldık-tan.

çaldır-, l. et. çal- II den; nokto çaldır : yular ördürmek; çöp çaldır . (hayvanı) bir parça otlatmak; 2. yenilmek.

çaldu, çaldu – kuydu: çaldı - kuydu (bk. çaldı).

çaldubar = çaldıbar.

çaldur, çaldur - çuldur : kaz ve benzerlerinin bağırması.

çalgay, yol üstünde değil bir kenar da bulunan.

çalgı, tırpan (k. - ik.).

çalgıç, l. sıkıştırmak, bağlamak için küçük bir ip, kınnap; kerege çal­gıç : kerege (bk.) nın parçalarını birbirine bağlamak için kullanılan ip; 2. karıştırma aygıtı.

çalgıçı, ot biçen kimse; iyi ot biçen adam.

çalgın I l. kuvvetlice gerilmiye, açılmıya müstait olan (kanatlar hakkında); hızlı uçan; 2. kanat: 3. kanatların gerilişi, açılışı.

çalgın II, l. tırpanla biçme; ot biçimi; çalgın çal- : tırpanla biçmek kök çalgın : yüksek, yeşil ot; 2. araştırma, taharri, keşif açılma: Çalgınca ketti : taharriyata, keşfe gitti; kontr - çalgın : mukabil ta harri. mukabil casusluk.

çalgınçı t. - çalgıcı; 2. araştıran. keşif, istikşaf ile uğraşan.

çalgınçılık, taharriyatçi durumu ya­hut mesleği

çalgında-, l, dolaşmak, araştırmak, keşif maksadıyla yaya yahut vası­ta ile gezmek; 2. daha iyi otu seç­mek (hayvan hakkında); at çaigındap ottoyt : at otu seçerek otluyor.