çanğdat-, l. toz kaldırmak, toz koparmak; 2. toza döndürmek, toz haline getirmek.
çanğdatuu, toz kaldırma.
çanğduu, tozlu.
çanğgı, bir çeşit kayak (çubuklardan örülen ve dağlarda kayak yerine kullanılan kareler.)
çanğgıl, ak çanğgrıl too : karlı dağ, kök çanğgıl : hafifçe beyaz: hafifçe boz.
çangır-, alabildiğine bağırmak; canı tırmalıyan bir sesle bağırmak, acı acı bağırmak; yaygara etmek; çarğırgan ün : acı ses; kımız çanğırıp kalıptır : kımız fazla ekşimiş (bozulmuş).