çarbacılık, l. iğelik, ekonomi; ayıl çarkçılığı: köy iktisadiyatı 2 davarcılık iktisadiyatı; davarcılık.
çarbadar, f. davarcı.
çarbak f. kale, etrafı hisarla çevrilen meskun mahal.
çarbı, ufak; çarbı mal : ufak hayvan.
çarcayıt, f. intizamsızlık; anarşi; mal carcavıt ketti : hayvanlar her tarafa dağılıp gittiler.
çarca-, l. yorulmak; 2. meç. ölmek (9-10 yasma kadar olan çocuklar hakkında
çarçanğkı, bir parça yorulmuş, hafifçe yorgun.
çarçaş-, muş. çarça-dan.
çarçat-, yormak.
çarçatuu, işs, çarçat-tan.
çarçı, f. yahut tört çarcı : kare, murabba; çarcı metr : kare metre;çarçı boyluu : şişman ve kısa boylu; el çarcısın bil-: halkın haleti ruhiyesini bilmek; can tört çarçı bolup catkan kez : büyük meşguliyet ve uğraşma zamanı, harfiyen: canın murabbalaştığı zaman).
çarçıla-, boyunu, enîni denk olarak bükmek (diyelim, köşeleme bukii len mendil).
çarda-, l. kurbağa bağırmak; 2. kuğu kuşu ötmek; 3. malumat almak. vaziyeti yoklamak maksadiyle gitmek; el için çardap keldi : müşahede maksadiyle halk arasında dolaştı.
