çöyçök, (başlıca, çocuklara has) küçük çanak; sır çöyçük: sırlı (boyalı) çanak; kara cıgaç çöyçök: boyasız ağaç çanak; çöyçök al- mec. (at hakkında): pek fazla semirmek (şöyleki sağrısında oluk peyda olur).
çöyçökçü, çöyçök (bk.) yapan usta.
çöyrö, daire, çevre; çöyrösündö: etrafında.
çöyröl= çöyrö.
çöyrölö-, etrafta hareket etmek; uşu tegerekte ele çöyrölöp cürdüm: şu civarda dolaşak gezdim.
çu ı, bk. çı.
çu ıı= çü ıı.
çuba-, katar halinde gitmek, biribiri ardınca gitmek.
