dır: ünü-dımı cok: sessizlik; sükûnet; tam bir sessizlik; dımı çıkpay coğoldu: nam bırakmadan kayboldu; dınınğdı çığarbay bar! sesini çıkarmadan git! ; dımınğdı çığarbay tap! : hemen bul! ; çok suylenmeden bulacaksın!
dımak, f. arzu; düşünce; tama; kap, dımağınğa taş tiygir! : boğazına taş tıkansın! ölçüsüz açgözlülüğün yüzünden canın çıksın! ; dımağı çonğ: tamaı büyük; akılsız değil! ; dımağınğ dalay cerde ğo! : bak ne istiyorsun, ha! ; cügü uyda bolso da, dımağı töödö ats.: bütün yükü inek üzerine ise de gözü devede.
