A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

egeş, I, münazaa; kavga; çarpışma.

egeş- II, 1. (başlıca, demir hakk.) sürtülmek; 2. kavga etmek; münazaa etmek; ihtilaf durumunda bulunmak.

egeştir-, et. egeş-II den.

egey: egey-şiğay: kuvvetçe, cesaretçe, yiğitlikçe müsavi olan.

egil-, mut. ek-ten.

egin, 1. ekin; dan eginder 1) taneli ekinler; 2) hububat; egin aydoo: çift sürmek ve ekin ekmek; 2. hububat veren bitkiler; egin dayardoo: hububat tedariki.

egindik, ekinlik, tarla.

egiz I, ikiz; çifte; çift; egiz tuuptur: ikiz doğurdu; egiz kara at: bir çift akra yağız at; egiz kozuday: “ikiz kuzu gibi”: iki su damlası gibi (biri-birine benziyorlar).

egiz II, yüksek, yüce.

egöö= ögöö.

egöölö-= ögöölö-

egöölöt-= egöölöt-.

egüü, serpme (hububatı), ekme.

egüüsüz, ekimsiz;egüüsüz talaa: ekin ekilmemiş bozkır, işlenmemiş tarla.