endöölö - (çift olan veya takım halinde eşya hakk.) ayırılmak; şuraya - buraya dağılmak
endöölöt -, et. endöö1öden.
endüü., enli, geniş.
endülüülük, enlilik; genişlik.
ene, 1. ana, anne; tuuğan ene : öz anne; tutulğan ene yahut tutunğan ene : anne yerine olan; tuubasa da, tutunan enem : öz annem değilse de, o benim annemdir (ben onu anne biliyorum); tuuğan enenğ men edim, tutdnğan enenğ akkanış folk. : öz annen ben idim, anne yerine tuttuğun kadın ise, akkarnş’tır; körğön ene bk. kör ııı 1; kötörgön ene bk. kötör – 1; çonğ ene : (baba tarafıdan) büyük anne. baba - anne; enemdi alayın! : (bir yemin etme tabiridir) : annemle evleneyim!; lanet o1ayım 2. çikit (bk.) oynarken kullanılan değnek.
eneçi, annesile yahut övey annesile cinsi münasebette olan.
