A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

ırdal-, şarkı söylemek.

ırğa-, 1. harekete getirmek; kımıldatmak; sarsmak; silkmek (mes. bir şey elerken eleği yahut kalburu) ; kalbırğa salıp ırğa: kalbura koy salla! ; 2. hareket etmek; kımıldamak karağay nayza ırğadı, baatır Manas cırğadı folk. küknar mizrak kımıldadı ve bahadır Manas haz duydu.

ırğal- sallanmak; kımıldamak.

ırğalış-, müs. ırğal- dan.

ırğalt- kımıldamak; sallamak; dalgalandırmak.

ırğan-, ağır ağır sallanmak.

ırğanış-, müs. ırğan- dan; baştarı ırganışat: başları sallanıyor.

ırğaş-, müş. ırğadan; baştarın ırğaşat: başlarını sallıyorlar.

ırğay, kuş kirazı: Lonicera.

ırğı-, sıçramak, atlamak; dubaldan ırğıp tüştü: duvardan aşağıya atladı; atka ırğıp mindi; ordunan ırğıp turdu: yerinden sıçrayıp kalktı.

ırğılçınğ, şühpe, tereddüt, fikirlerde ikilik; ırğılcınğ tart- yahut ırğılcınğ bol- : tereddüt veya şühpe içinde bulunmak.

ırğım, atlama, sıçrayış; biyiktigi kışı ırğım: yüksekliği adam sıçrayabilecek kadar.

ırğışta-, sinirlenerek, asabîleşerek yerinde zıplamak.

ırğıt-, atmak, fırlatmak; çıkkan toonğ biyik bolso, ırğıtkan taşınğ ıraak tüşöt ats. : çıktığın dağ yüksek ise, attıüın taş uzağa düşer.