A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

iretsizdik, intizamsızlık, manasızlık.

irette-, 1. suraya koymak; 2. tanzim etmek.

irettel-, 1. sıraya konulmak; 2. tanzim edilmek.

irettelüü, işs. irettel- ‘den.

iretteş-, 1. sıra ile iş görmek; sıra ile (növbetleşerek) biri- birinin yerini tutmak; 2. tanzim edilmiş olarak.

iretteşüü, işs. iretteş-‘den.

irettöö, işs. irette-‘den.

irge I, bk. irege.

irge- II, irisini yahut iyisini seçerek silkmek.

irgel-, mut. irge_ II’den; irgelip teril- : dikkatla derilmek; irgelip maydası kaldı: övürtlenerek, ufakları kaldı.

irgeleş= iregeleş I, II.

iri I, iri, büyük.

iri- II, 1. ekşimek, kesilmek (süt hakkında) ; kımız iridi: (fışnamayıp) , koyulaşıp bozuldu; 2. çürümek; irigen oozdon irigen söz çığat ats. bozuk ağızdan çürük söz çıkar.

iride, bk. iri I.

irik, I, 1. iri; 2. üç yaşında olan (enenmiş) koç.

irik II= tögörök 2.

irikte-, irisini seçmek, övürtlemek.

irilen- I, 1. iri olmak; irileşmek; 2. mec. azamet satmak, gururlanmak.

irilent-, irileştirmek; iri yapmak.

irilentüü, irileşirme, büyütme.

irilenüü, işs. irilen-‘den.

irilet-, irileştirmek.

iriletüü, işs. irilet-‘ten.

irilenüü, işs. irilen-‘den.

irilet-, irileştirmek.

iriletüü, işs. irilet-‘ten.

irim, 1. girdap; su çevrintisi; karının ırımı caman, suunun irimi caman ats. ihtiyarın afsunu fena, nehrin girdabı fenadır; 2. koy.

irimcik, peynir.

irimçil, kendisini girdap, çevrinti, koy çeken; balık irimçi ats. balık suyun derin yerini arar.

irinğ, irin; içkeni irinğ, cegeni celim ele: büyük ihtiyaç ve ıstırap içinde yaşadı.

irinğd-, irin toplamak.

irinğidet-, et. irinğde-‘den.

irinğdöö, işs. irinğde-‘den.

irinğdüü, irinli.

iriş-, 1. özenmek; çabalamak; irişip cürüp, aranğ taptım: özenle arayıp zor buldum; cokko irişpe! : boşuna uğraşma! ; 2. meşgul olmak.