A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

işenim itimat, inan.

işenimdüü= işençiliktüü.

işenimdüülük, kendisine itimat edlen adamın hususiyetleri ve evsafı.

işeniştik, emniyet; işeniştik menen: emin olarak.

işent- = işendir-.

işenüü, itimat: inan.

işkana, k-f. imalâthane, atölye.

işkep, r. dolap.

işker, k- f. 1. faal; gayretli (enejik) ; 2. cemiyet işleriyle meşkul olan; bu gibi işlerde aktif olarakl çalışan.

işkerdüü= işker.

işkerlik, faaliyet, aktivite, gayret; azimkârlık.

işkiliktüü 1. faal; işkiliktüü katışka: faal bir surette iştirat etmiş; 2. müessir; işkiliktüü çara körülgön emes: müessir tedbirler alınmış değildi.

işköl r. mektup, okul.

işmer 1. becerikli, mahir; 2. iş adamı.

işmerdik, ustalık.

işte-, işlemek; iştesenğ, tiştersinğ ats. : «işlersen, dişlersin» : çalışırsan yersin; munu men sokur it bok calağıça iştep salamın: ben bunu bir çırpıda yaparım; iştepçığaruu: imâl; iştep çığaruu norması: istihsal miktarı (payi) ; iştep çığuu: işleyip bitirme.