A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kabıldaş- , müş. kabılda I, II’den.

kabıldır- . et. kabıl- II’den; kargaşağa kabıldır: kötü tatsız bir vaziyete düşürmek; caman işke kabıldır: fena işe sürüklemek.

kabıldoo I, muvafakat; tasvip.

kabıldoo II, iktilât; katmerleşme.

kabıltuu, sürükleme; uruşka kabıltuu: harbe sürükleme; harbi tahrik etme.

kabır I, a. kabir, mezar.

kabır II, r. kubur, tabanca kılıfı; mavzurun kabırınan suurup aldı: mavzerini kuburundan çekip çıkardı.

kabır III: kabır kubur: ayak patırtısını taklittir.

kabırğa, kaburga; kabırgası mayluu: başkalarına iyiliği dokunan kimse: (“kaburgası yağlı”) ; kabırğama batıp turat: (ben ona) acıyorum, (onun için) canım acıyor; anın oorusu caman kabırğama batıp turat: onun hastalığı benim canımı acıtıyor; bizge kabırğası kayışıp da koyğon cok: o bize hiç acımadı; kabırğam kayışıp oturğan cok: acımıyorum; kabırğam menen (yahut kabırğama) kenğlişip köröyün: “kaburgama danışayım” – bir parça düşüneyim; kabırganğ menen kenğeşip, ertenğ coop ber! : iyice düşün de, yarın cevap ver!

kabırğala- : kabırğalap: kaburgalayıp, büğürüne dokunarak; kabırğalap çımçışıp: folk. biribirinin böğürlerinden çimdikliyerek.

kabırğaluu, kaburgaları iyi gelişmiş; kaburğaluu at: kaburgaları kuvvetli olan at.