A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kakanakta- , kabarmak, şişmek (yanmış deri hakkında) .

kakanğda- = kakakta- .

kakar= kakaar.

kakart , kurumuş irin; yaranın kışrı, kabuğu.

kakas; temiz, saf; uuru- börüdön kakas cer: hırsızdan ve yırtıcı hayvanlardan emin yer; kakas kır: temizlemek.

kakat- , et. kaka- ’dan.

kakay, I, korku, dehşet ifade eden nida.

kakay- II, 1. arkaya doğru bükülmek, iğilmek (karş. enğkey-) ; 2. mec. mağrur bir tavırla başını kaldırmak; kurumlu ve kibirli bir tavır takınmak.

kakayla- , “kakay” diye bağırmak (bk. kakay! I) .

kakaylat- , dehşet salmak.

kakayt- , et. kakay- I- ’den.

kakbaş= kak baş (bk. kak III) .

kakçanğda- = kakakta- .

kakçıy- = kakıy- .

kakçıyt = kayktıt- .

kakı: kakı orduna körböyt: on paralık kıymet vermiyor.

kakıl, ses taklidi için kullanılan sözdür: kakıl kakıl tırmayt: kazıyor, çatırtı ile koşuyor.

kakılda- , 1. gıdıklamak; 2. durmadan çene çalmak; kakıldap ıyla: yüksek sesle ve süreklice ağlamak; kakıldap maara- : dinmeden melemek.

kakıldaş- , müş. kakılda- ’dan.

kakım= kaakım.

kakır I, kuru, sulanmıyan ve kendisine su geçmiyen mahal; kakır- çikir: eski püskü eşya, pılıpırtı