A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kala I, hububat övütme ücreti.

kala II= kaala.

kala- III, 1. bir daire şekli vererek, biri biri üzerine dizmek; tezeği mahrutu nakıs şeklinde birbiri üzerine koymak; üzük kala- : obayı üzük’la (bk.) örtmek; tuurduk kala- : obayı tuurduk’la (bk.) örtmek; çiy kala: obayı çiy ile (bk. çiy I) kuşatmak; eşikke kiyiz kala: kapıya keçe geçirmek; 2. örmek, yükseltmek (duvarı) ; 3. (ateş) tutuşturmak.

kalaa, a. şehir.

kalaalık, şehire mensûp; şehirli.

kalaaluu, müstahkem; surlarla çevrilmiş; kalaaluu korgon: surla çevrilmiş kale, hisar.

kalaba= kalba I.

kalabaluu= kalbaluu.

kalaç I, r. beyaz ekmek, somun.

kalaç II: katın- kalaç: kadın kısmı (zümresi) , karılar.

kalak, 1. küçük kürek; karar 2. hamur açma tahtası; 3. kayık küreği; 4. söykö’ye (bk. söykö I) takılan küçücük madenî levhalar.

kalak II= kalakay!

kalakay! korku ifade eden bir nida; kalakay, ısık eken! : aman ne sıcakmış!

kalakta- , küçük kürekle almak: kalaklamak.

kalam= kalem.

kalama, kazanda pişirilen pazlama.

kalamdaş, kalem (muharrirlik) arkadaşı.

kalas, a. 1. kurtarılmış; kurtarma, kurtarılma (bk. alas) ; 2. bitti! tamam! son!