A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kamat- , 1. saldırmak; kuşattırmak; 2. tevkif veya hapsettirmek.

kamatuu, işs. kama- ’tan.

kambar: Kambar ata, bk. ata I.

kambıl, çevik; gayretli; itina eden; karçığa- kuştunğ kambılı folk. : atmaca- alıcı kuşların en atiğidir.

kambıldık, atiklik; çeviklik.

kamçı, kamçı; şapalak kamçı: yassı (örülmemiş) kamçı; sop kamçı, bk. sop; çonğ kamçı tar. : manapların kendilerine boyun iğmiyenleri itaat ettirmek için kullandıkları yiğit; kara alakan kamçı (destanda) : yakıcı, sert kamçı: taştap böl- : yahut kamçığa çenep böl- (yalnız destanda) : kamçı atarak (avı) taksim etmek, kamçıya göre paylaşmak; kelgenderdin baarısı kamçığa cenep bölsün de folk. : gelenlerin hepsi kamçıya göre taksim etsinler diye söyle; kamçısın çap: birisinin yardakçısı, avanesi olmak.