A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kanğtarğaluu, kantarğa usuliyle bağlanmış (bk. kanğtarğa) .

kanğtarıl- , 1. içi dışına çevrilmek; tersine çevrilmek; 2. alt üst edilmek; rahatı kaçırılmak.

kanğtarılt- , et. kanğtarıl- dan.

kanğtarma, 1. içi dışına çevrilmiş; 2. alt üst edilmiş; kanğtarma aydoo: don yeri sürme; küzdük cana kanğtarma aydoo: güzün don toprağı sürme.

kanğtart- , et. kanğtar’dan.

kanık I, 1. tatmin edilmiş: kanmış; 2. alışık; işi kavramış; işten anlıyan; arkıberki işke kanık bolup kalğan: her türlü işlere alışmış artık; uuruğa kanık yahut kanık uuru: hırsızlığı kendine meslek edinen hırsız; sabıkalı.

kanık- II, alışmak; közü katka kanıkkan: gözü yazıya alışmış, çabuk okuyabiliyor.

kanık- III, kin beslemek; ateş püskürmek.

kanıkey; kanıkey balpıldak bk. çım I.

kanimet, a. ganimet, fırsat; ubaktı kanimet bilip: fırsatı ganimet bilerek; zamanı münasip sayarak.