kapka, sokak kapısı; şehir kapısı; altı kapka kenğ bukar: folk. altı kapılı geniş buhara.
kapkaçı, kapıcı
kapkak, 1. kapak; 2. telli musiki aletlerinin üst ve alt kapakları.
kapkakta-, kapak geçirmek; kapakla kapatmak.
kapkaktuu, kapaklı.
kapkaluu, kapılı; kapkaluu şaar kapıları bulunan şehir.
kapkan, kapan; kapkan soru (at hakkında) dik sağrılı.
kapkançı, kapan kuran avcı.
kapkançılık, kapan kurmak suretiyle avlanma.
kaplet = kapilet.
kaporto (kap-orto) : tam orta, nısıf. yarı; bir ayaktın kaportosunan berdi: bir çanağın yarısını verdi.
kapsalanğ, tipi, fazla yağan kar, kar fırtınası; kapsalanğ bolboy , cut bolboyt, kara ösköy bolboy, doo bolboyt ats. tipi olmadan cut (hayvan yemi kıtlığı) olmaz; dedikodusuz dava olmaz.
kapşap, engel, sebep tesir; sening kapşabıng menen: senin yüzünden senin kusurundan dolayı; «kaç, kaç» tınğ kapşabı ketip, kaça berişti: «kaç, kaç» ı işiterek kaçtılar(harf : «kaç, kaç» diyen sesin tesiri altında kaçıştılar.)
