A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kepsende- , kepsen (bk.) toplamak.

kepşe, geviş getirmek.

kepşel- , mut. Kepşe- den.

kepşir- keybir.

kepşire- , 1. çenelerini oynatmak; 2. mec. ahmakça sözler söylemek, saçmalamak.

kepte- , gererek giyinmek, sokmak, tıkmak; başınğa keptep kiy: başına ögüz karağayğa keptep cügün şıpırdı: öküz çamlar arasında kalarak, üzerindeki yükünü devirdi.

keptel- , tıkılmış olmak, sıkıştırılmak, sokulmak, eşikke keptelip kaldı: kapıya sıkıştırıldı (ve orada takılıp kaldı).

kepteme, kon. mec. ağız; keptemesine kuy! : ağzına dök!

kepten- , bir şekle girmek; aç coruday keptenip folk. : aç coru kuşuna benziyerek.

kepter, f. güvercin (kebuter).

kepteş I, arasındaki çukur, dere (= = sala, fakat daha derin ve kıyıları dik olur).

kepteş- II, biri-birini itmek, sıkıştırmak; hep beraber sokulmak (mes. dar kapıya sokulan iki kişi hakkında).