kesel I, a. 1. hastalık; emine keseli bar? : hastalığı nedir? neden muztariptir? 2. hasta.
kesel II: üzül-kesel bk. üzül II.
keselde- , hastalanmak, hasta olmak.
keseldüü, hasta; hastalıklı.
kesep, a. dalaşman, arbedeci, külhanbeyi.
kesepet, a. felâket, dert, başbelâsı; alçaklık, alçakcasına insanın başına iş açan.
keseptüü, felaketli; felâket getiren.
keser I: at keserden (başlıca, kar hakkında): atın ğöysüne kadar.
keser- II = = kezer.
kesik I = = kezik I.
kesik II, kesilmiş. kesik, kesilmiş parça; kesikter tenğdiği mat. kıt’- aların müsaviliği.
kesil I: üzül-kesik, bk. üzül II.
kesil- II, mut. kes-’ten; sırttan kesil-, bk. sırt; uuru beş cılğa kesildi: hırsız beş seneye mahkûm oldu; kendiri kesilgen: zayıfladı, kurudu; butu kesildi: ayak derisi çatladı.
Dostları ilə paylaş: |
