A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

ketim, kelim sözünün tekidir.

ketimsek, kelimsek sözün tekidir.

ketir- , 1. gidermek, gitmeye zorlamak, uzaklaştırmak; tınçtık ketir-: rahatı gidermek; keriş başka kelgen baktı ketirer ats. niza ayağa gelen talihi uzaklaştırır; 2. kaçırmak; canğılıştık ketir-: yanlışlık kaçırmak, yanlışlığa müsaade etmek.

ketiril- , mut. ketir-’den; ketirilgen canğılıştık: ika edilen yanlışlık.

ketiş- II. müş. ket- ’ den; eki koğşu ketişip kalmak: iki komşu ayrıldılar, kavga ettiler; cay-cayına ketişti: yerli yerine gittiler.

kektin, kaçkın.

ketkis- , gitmiyen; gitmek iktidarında bulunmıyan (bk. kököy).

ketmen, f. bel, kazma; ketmendin cebesi, bk. cebe; buttun ketmeni: parmaklarla ağım arasındaki ayağın üst kısmı; ketmen ooz: büyük ağızlı; ketmen çap-: kazma ile kazamak.

ketmençi, 1. kazma yapan; 2. kazma ile çalışan.