A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kezer- , 1. şiddetlice yemek istemek, açlık hissetmek; 2. kurumak ve çatlamak (mes. dudaklar hakk.); 3. cimrilik etmek; istenilen nesneyi vermemek.

kezert- , acıkmayı mucip olmak, şiddetli arzu uyandırmak; kezertip ele eştemke berbey koydu: yalnız iştahı uyandırdı, fakat hiçbir şey vermedi.

kezerüü, işs. kezer-’den.

kezeş- , karşılıklıca nişan almak vurmak maksadiyla el kaldırmak.

kezet- , 1. yöneltmek; tevcih eylemek; 2. göz dağı vermek.

kezger-, vurmak maksadiyle el kaldırmak.

kezgin, memleketler dolaşma, seyahat.

kezginçi, seyyâh.

kezik I, şiddetli sıtma; salgın hastalık; onulmaz hastalık.

kezik- II, karşılamak; ooruğa kezik-: hastalanmak.

kezit, kon. = = gazeta; kezitke çık-: gazeteye düşmek, gazete makalesi mevzuu olmak.

kezmal = = kezdeme.

kezme, gezginlik eden; serserice dolaşan; kezme cürök: rahatı kaçmış olan kalp.