A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kılık, 1. iş, hareket, fiil; 2. tabiat, hulk; kılığı caman: ahlâkı fena: tabiatı kötü; kılğı cakşı: ahlâk, gidişatç

kılıktan-, kırıtmak (sahte tavırlar takın-mak); kırılıp – büzülmek.

kırıktanım, et. kılıktan-‘dan.

kılıktuu, oynak; şen (başlıca kadınlar hakkında).

kılım, a. (grekçeden) 1. asır; devir; cıldan cılğa, kılımdan kılımğa: seneden sene-ye, asırdan asra; 2. dünya; âlem; kılımda cok er neme folk. öyle bir yiğit ki dünyada eşi yoktur; er töştüktün toyuna kılım keldi kozğolup folk. ba-hadır toştük’ün düğününe bütün dünya halkı geldi; 3. eçen kılım el ötkön: nice halk yaşamış. 4. hepsi, her şey.

kılın-, mut. kıl- ιιι’ten; kerek kılına turğan: lüzumlu; kullanılan.

kılış-, müş. kıl- ιιι’ten.

kılk: kılk et-: dalgalanmak (kalabalık kütle hakkında); el kılk-kılk etip turat: kalabalık dalgalanıyor.

kılka, sıra; saf; kol cürdü dürkün- dürkün, kılka-kılka: asker, müfrezeler halinde saf-saf olarak gidiliyordu; barı bir kılka: bir düzende hepsi müsavi.