kımtıy- = = kımıy-: kız ekenin kördü emi, kımtıya tüşüp küldü emi folk.: kız olduğunu gördü ve sevinçle güldü.
kın, kın; bolot kılıç kında catpayt ats. çelik kılıç kında yatmaz.
kına ι, a. (tırnakları ve elleri boyamak için kullanılan bir bitkidir).
kına- ιι, 1. muhkeme sıkmak, sımsıkı kucaklamak, (giyimi) yapışık duracak şekilde dikmek; kınaçuu dan mingizdim folk. (onları) kendilerini kaldırabilecek atlara bindirdim; 2. elbiseye süs komak; cakasın kunduz kınayın folk: yakasını kunduz deri-sinden yapayım.
kınal-, sımsıkı yapışmak, tam ve yapışık durmak (mes. giyim hakkında); kiyimi boyğo kınalıp caraşıp turat: giyimi ona yakışıyor ve iyi oturuyor.
kınalış-, biribirine sıkışmak.
kınap ι a. kın, kutu.
kınap ιι, dikkatlılık, derli-topluluk, malûmatfuruşluk.
kınapta-, bir nesneyi dikkatla, ihtiyatla, itina ile kullanmak; bir işi dikkatla, özenle işlemek.
Dostları ilə paylaş: |
