kıt ιι: kıt-kıt külüp: kıs kıs gülerek.
kıtan: kök kıtan: boz balıkçıl; ak kıtan: beyaz balıkçıl.
kıtığı, gıdık, gıcık; kıtığısı keldi: gıdıklandı; kıtığısın keltirbe: onu gıdıklama.
kıtığıla-, gıdıklanmak.
kıtığılat-, gıdıklatmak.
kıtır: kıtır kıtır: kıtırtı, kıtırdama.
kıtıra-, kıtırdamak.
kıtırak, kurumuş, kıtırdayan; kıtırak boorsok: ufak ve fazla kızartılmış işkembe (bk. boorsok).
kıtırat-, kıtıra-‘dan; kıtıratıp kemirdi: kıtırdatarak, çatırdatarak kemirdi.
kıtıray-, kısa boylu ve yoluk olmak.
kıtkıl, sert, katı.
kıtkılıkta-: kıtkılıktap kül-: kıs kıs gülmek.
kıtmır, a. 1. mit. ashabi kahfin köpekleri; 2. çevik, işini bilen; enğ ele kıtmır kuu neme eken: amma da hilekâr, kurnaz, dessâs adammış.
kıy ι: kıy sübö: adlâi kazibe (fausses côtes); kıy sübönğdön orğuştap, kızıl kanınğ katkan kim! folk. sahte kaburgalarında tümsek halinde kanı birikmiş olan, kimsin sen?
Dostları ilə paylaş: |
