A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kıyçalış- ıı, 1. = = kıyçalışta-; 2. mec. kırıtarak (yan gözle) bakmak, işve yapmak.

kıyçalışta-, yan yoldan gitmek, bir yana sapmak, önceden düşünülen yoldan gitmeyip de başka yoldan gitmek; işim kıyçalıştap turat: işlerim karışmıştır, işlerim fena gidiyor.

kıyçalıştır-, et. kıyçalış-‘dan; iştin kaysı cakka kıyçalıştırğanınğdı aytçı!: işi hangi tarafa çevirdiğini söylesene!

kıyçılda-, gıcırdamak, kıtırdamak, diş gıcırdatmak.

kıyçıldat-, et. kıyçılda-‘dan; kışkı coldu kıyçıldatıp: kışlık yol boyunca gıcırdatıp giderek.

kıydı, kurnaz, hilekâr, işini bilen; kıydı neme, teep albasın: (bu at) işini bilenlerdendir, sakın ayağiyle vurmasın (tepmesin); kıydı bala: kurnaz çocuk.

kıydık: ooduk-kıydığı cok: fazlası-eksiği yok; nanıbız bir biribizdikinen ooduk-kıydığı cok, akmattın nanı saal çukarak eken: hepimizin pidelerimiz birbirine müsavi ancak ahmedin pidesi bir parça ince idi.

kıyğa-: kıyğap: çarpık; yandan; kıyğap ağıp catkan suu: yandan akmakta olan nehir (mes. dağ yamacı boyunca); kıyğap öttük: çaprazlamasına katederek geçtik.