A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

koşamat = koşomat.

koşayak, çöl sıçanı, cırboğa, Dipodi-dae.

koşçu, 1. yolda refakat eden, maiyet; at koşçu: vazifesi yolda at bakmak olan yoldaş; 2. çift sürücü; camanğa başçı boîğonço, cakşığa koşçu bol ats.: kötü adamlara âmir ol­maktansa, iyi adama çift sürücü olmak yeğdir.

koşkur-, hırlamak (ürken at hakkın­da); attan kulaktarın tikirdeytip. koşkurup, tura kaldı: atlan kulak­larını dikerek, tıksırıp dıuruverd: ler.

koşkuruk, tıksırma, hırlama (ürken at hakkında); koşkuruk at = koş-kur.

koşmo, 1. birleşik; koşmo cıynalış: birleşik toplantı; 2. fedaratif-birleşik manasında da kullanılıyordu; koşmo respuJblika: federatif cum­huriyet; 3. gram. mürekkep; koş­mo süylöm: mürekkep cümle.

koşmon, itelgi (bk.) nevilerinden bi­ridir (bu kuşun göğsünde baştan­başa beyaz bir yol vardır).

koşmok, 1. deve cinslerinden biridir; 2. koşmok söz gram.: mürekkep söz (belboo, colbaşçı gibi).