maalim = maalım.
maalkat-, azamet satmak, nazlanmak; maalktıp turğan cok: nazlanmadı: yalvarmaya meydan bırakmadı; maalkatpay ele cürsönğçü: direnmeyi bırak, da gidelim.
maalkatuu, işs. maalkat-`tan.
maalumat = maalımat.
maana ı = maani.
maana ıı, f. siper, himaye, sığnak; baş maana kılıp turğan üyüm mec.: meskenim; manaası cok saydan bez! ats.: korunacak yeri bulunmıyan dereden sakın!
maana ııı, = maanay.
maanalı- sığnak, hail, himaye aramak, sğınmak; taldı maanalap: söğüt altına sığınarak; atasın maanalap keldim: babasına iltica etmek için geldim.
maanalaş, müradif, sinonim.
maanay: maanayım bas boldu: 1) hevesim söndü; 2) vaziyetim sarsıldı; maanayı cazıp: gevşek, sölpük (insan hakkında).
maanek, himaye.
maanekteş-, geçinmek, ittifak üzerine geçinmek, dostça yaşamak; kırgız arasında öskön, kırğız menen maanekteşip tiriçilik kılğan: kırgızlar arasında büyümüş, kırgızlarla dostça geçinmiş.
maani, a. mâna, mefhûm; maani printsipi: mantıkî prensip.
Dostları ilə paylaş: |