A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

manğdayça, oba kapısının üst sögesi.

manğdayla-: manğdaylap cür-: dağ eteği boyunca yürümek.

manğdaylaş-, karşılaşmak: karşı-karşıya gelmek; baatırlar manğdaylaşıp, çeçender tanğdaylaşıp ats.: pehlivanlar alınlariyle, hatipler ise, damaklariyle çarpışıyorlar; teke manğdaylaş: tam biri-birinin karşısında bulunmak.

manğdayluu, alınlı; kenğ manğdayluu: geniş alınlı.

manğgel. 1. kaba saplı otları biçmek için kullanılan bir nevi orak; 2. bir çocuk oyunun adıdır; manğgel uruş: manğgel oynamak.

manğgıl, kırmızımsı.

manğgi. I ebedî.

manğgi II. f. 1. narkotikle sersemlemiş; narkotik tiryakisi; 2. mec. beceriksiz adam, sersemcesine hareket eden.

manğgilen; narkotik ile sersemleşmek.

manğgilik I, ebedîlik.

manğgilik II = manğçılık.

manğıray-, dikkatle ve korkarak bakmak; biz kirip barğanda, manğırayıp karap kalıştı: biz girdiğimizde (bize) şüphe ve korku ile gözlerini diktiler.