A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

menğ, ben, hâl.

menğdubana, banğ otu (Hyosciamus niger).

menğgi = manğgi I II

meniki, benim; bul at meniki; bu at benimdir; meniki akılsızdık: benim yaptığım ahmaklıktır

menmençil, övüngen.

menmençilik, övüngenlik.

menmensi-, övünmek, farfaralık etmek.

menşebek, kon. menşevik.

menşevik, r. Menşevik (Rus mutelil sosyal-demokrat) partisi mensûbu.

menşeviktik = menşevizm.

menşevizm, r. Menşenik partisine intisap : menşeviklik.

merbet, f. inci, sedef.

merdek = mardek.

merden- f. mit.: çil merden: kırk gayip erenler; piri merden: Buharanın patronu olan Bahaeddin`in sıfatıdır, ki Destandaki bahadırlar sık-sık onun imdadına başvururlar (onlar Şahi Merdan`ının mededine de müracaat ederler).

merdiker, f. gündelikçi ırgat.

merdikerlik, gündelikçi ırgatlık

merdiyen, bir, bahadır atının lâkabıdır.

merek, kerek sözünün tekidir; kerek-mereği cok: lüzumu yok.

mereke = bereke.

meres = mıras.

merestel-, mmirasına konulmuş olmak.

mergen, 1. tüfekle avlanan kimse, nilanci; alğanı bolot mergendin ats.: verenin eline bir şey geçer, avcının eline av geçer; 2. tüfekle avlanma; mergenge çıktı: avlanmıya çıktı.