mırınğdoo, işs. mırınğda-`dan.
mırşap = murşap.
mırtığıy = bırtığıy.
mırtıy-, şişmanlamak, (başlıca yüz hakkında); mırtıyıp alıptır: şişmanladı; yağ bağladı; suratı şişti.
mırtıyuu işs. mırtıy-`dan.
mırza, a-f. 1, cömert; 2, efendi. bay.
mırzalık cömertlik.
mısalı = misali (bk. misal).
mıskal, a. miskal.
mıskalda-, -: mıskalda: miskallayıp; batmandap kirgen ooru, mıskaldap çığat ats.: batmanla giren hastalık, miskalle çıkar.
mış! I, pist!
mış II: mış bol-: korkmak:, mış kıl-: korku salmak; took mışın debeyt, ats.: (bununla) tavuğu bile korkutamazsın; calpı barınğdı mış kılar folk.: hepinizi korkutur.
mışakat = maşakat.
mışakattuu = maşakattuu.
mışık, kedi; mışıkka oyun; çıçkanğa ölüm ats,: kediye oyun, sıçana ölüm.
mıtaam, mıtayım = mitaam.
mıtan, mayasız aş hasta için mahsus yapılmış soğuk yemek; mıtan carma; tahammur etmemiş ve bozulmuş carma (bk. carma2) yahut boza.
mtıt-, kalçadan çimdiklemek.
mıtkı- = mıçkı-,
mıy, çıy sözünün tekidir;
mıya, sarı çiçekli acı bir otun ismidir; kızıl mıya (lâtince adı Glyeyrrhiza olan ve kökü tatlı bulunan bir ottur, mayankökü, M.); ak mıya: lâtince adı Pimpilenna Saxifraga olan bir ot.
Dostları ilə paylaş: |