atık - , tesmiye edilmek , lakaplanmak bir unvan almak .
atıktır - , et . atık – tan .
atıl - , 1 . atılmış olmak ; 2 . ateş edilmiş olmak ( silah hakkında ) , mıltık atıldı : tüfek atıldı ; 3 . silahla vurulmak ; atılıp öl - : intihar etmek tabanca ile ) ; 4 . sıçrayıp kalkmak ; ordunan atılıp : yerınden sıçrayıp kalkma .
atır I , a . iyi kokulu , iyi koku saçan ; iyi koku ; kokular , ıtriyat .
atır – II , attır 2 yalnız << tanğ >> söziyle birarada .
atırıl - , 1 . doludizgin koşmak ( at hakkında ) ; 2 . atılmak , saldırmak ; sözverek hücum etmek .
atırılt - , et . atırıl – dan .
atırıltuu , ,işs . atırılt – tan .
atıruu , bk . attıruu .
atış I . ateş etme ,atma ;atış carışı : atış müsabakası .
atış – II , hep beraber ateş etmek ; atış yarışı yapmak ; karşılıklı atışmak ; üyröngön coo atışarga iygi : ats . : öğrenilmiş , hali belli , düşmanla atışmak iyidir .
atıştır - , atış müsabakası yaptırmak ; birbiri üzerine ateş etmeye zorlamak .
atışuu , hep beraber ateş etme ; atış müsabakası yapma ; karşılıklı atışma .
