muktac, a. muhtaç.
muktacdık, muhtaçlık, ihtiyaç; eldinğ muktacdığı cönünde partiya menen ökümöttün kamkorduğu: parti ile hükümetin ahalinin ihtiyaçlarını düşünmesi.
muktasar, a. şeriat hükümlerini içine alan bir kitabın adıdır (muhtasarul-vikaye; m.)
mukum, büsbütün, tamamiyle.
mukur, 1. kör, körlenmiş (kesmez olan); mukur şibege: kısa (aşınmış) biz; ayağı
mukur: topal; mukurmunduz: bir hastalıktır, bununla musap olanın bütün vücudü karhalarla kaplanır; 2. filorcin kuşu: fringilla montifringillia.
mukuranğda-: mukuranğdap basalbay kaldı: aksayarak, ayağına basamadı.
mulcuy-, düm-düz olmak, pürüzleri kalmamak; sakal-murutu cok mulcuyğan abışka: sakalsız; bıyıksız ihtiyar.
Dostları ilə paylaş: |
