sıykırçı, 1. sihirci, sihirbaz; 2. es. hipnoz yapan.
sıykırda-, 1. büyülemek, sihirlemek; 2. es. hipnoz yapmak.
sıykırduu, sihirli, esrarngiz, sihirliyen, müsahher eden.
sıykırla- = sıykırda-.
sıyla-, hürmet ve takdir göstermek, ikram etmek, ağırlamak; seni emine menen sıyladı?: seni ne ile ağırladı.
sıylan-, mut. sıyla-‘ dan; orden menen sıylanğan: nişanla mükâfatlandırılmış.
sıylaş-, II müş. sıyla-‘ dan.
sıylat-, et. sıyla-‘ dan.
sıylığış-, biri birine sıkışmak, yaklaşmak; biri birine sıkışık oturmak.
sıylığışuu, işs. sıylığış-‘ tan.
sıylık I, ikramiye.
sıylı- II, yerinden oynamak, kımıldamak.
sıylıktır-, et. sıylık- II’ den.
sıyluu, muhterem, sayılan.
sıymık, 1. talih, muvaffakiyet; sınğanı cok düşmandan, sıymığı bar başımda folk.: düşmandan yenildiği yoktur, başında talihi vardır; sıymık kuşu başında folk.: başında devlet kuşu vardır, sıymık konğon kişi: cemiyette itibar sahibi olan kimse, cemiyette ileri mevkiî bulunan kimse; 2. mafharet; bizdin ölkönün sıymığı: memleketimizin mafhareti (kendisiyle iftihar edilen adamı).
sıymıktan-, iftihar etmek; biz süyünöbüz cana sıymıktanabız: biz seviniyoruz ve iftihar ediyoruz.
Dostları ilə paylaş: |
