ayıpker , a - f . : suçlu ; cani .
ayıpkerdik , kabahatlilik ; cinayet .
ayıpsız , 1 . kabahataiz , masum ; 2 . kusursuz ; ayıpsız kişi bolnoyt : kusursuz insan olmaz .
ayıpsızdık , masumluk .
ayıpta - , 1 . itham etmek ; 2 . para cezasına hükmetmek .
ayıptal - , itham edilmek ; maznum olmak.
ayıptaluu , işs . ayıptal – dan .
ayıptaluuçu , maznun , itham edilen .
ayıptar , a – f . = ayıpker .
ayıptoo , itham etme .
ayıptooçu , itham eden .
ayıptuu , suçlu .
ayıptuuluk , suçluluk .
ayır - , 1 . ikiye ayırmak ; ayrı düşürmek ; parçalamak ; 2 . ayırdetmek ; 3 . zorla almak , çekip almak ; cılkını ayırıp aldı : atları zorla aldı ; 4 . kırmak ; başın ayırıp aldı : kendisinin başını kırdı .
ayırbaş , trampa ; ayırbaş kıl - : trampa etmek .
ayırbaşta - , mübadele etmek , trampa etmek .
ayırbaştal - , mübadele edilmiş olmak .
ayırbaştoo , mübadele , trampa etme .
ayırgıç , 1 . ayırıcı , ayıran ; 2 . gram . es . başka bir cümlenin içinde bulunan tavsifi cümle .
ayırış = ayrış , I , II .
ayırma , fark , mübayenet .
Dostları ilə paylaş: |
