A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

şarıldat -, et. şarılda-‘dan.

şarlıdatuu, işs. şarıldat_’dan.

şarıldoo, şarıldama; hızlı akıntı.

şarıp, a. mukaddes, şerif; kelem şarıp bk. kalem.

şarıyat = şaraat.

şark, burk sözünün tekidir.

şarkan, burkan sözünün tekidir.

şarkılda - = şarılda-.

şakırama, 1. çağlayan; 2. kad. su.

şakırarak, çağlama (diyelim, bir şelâlenin yahut dalgalı nehrin çağlaması).

şarkıratma, şelâle.

şarp I, aphte denilen hayvan hastalığı.

şarp II, şiddetli ve keskin vuruşu taklittir,: şarp-şarp etip kelip, köl tolkunu carğa soğulat: gölün dalgaları siddetle sarp kıyıya çarpıyordu.

şarpılda _, şiddetle vıcık-vıcık etmek su hakkında); şiddetle hışırdamak sık bitmiş ot hakkında).

şarpıldak, 1. deriden cebe; 2.eyer tepindirikleri; 3. ağaçtan kocakarı pabucu; 4. dalgaların şiddetle çarptığı yer; şapıldak köl: dalgalı göl ( dür, ki orada dalgalar kıyılara şiddetle çarpıyor).