A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

şumpay- alçak namussuz, açıkgöz,, dalavereci,

şumuray = şum.

şunğkuy- = sivrilip durmak.

şunğşuğuy = şonğşogoy; şunğşuğuy tebetey: sivri tepeli kalpak.

şunğşuy = şonğşoy.

şurak, şarak sözünün tekidir.

şurkut, 1. = şurkuya; 2. muzip, küstah.

şurkuttuk = şurkuyalık.

şurkuya, es. hafif .meşrep kadın.

şurkuyalık, es. hafif meşreplik (ka­dın hakkında).

şurt, şarta sözünün tekidir.

şuru, mercan, mercan gerdanlık.

şurulda-, şarıldamak.

şuruldat., et. şurulda-'dan.

şuştuy, kama veya diğer bir sivri uçlu nesne seklinde bulunmak; şuştuygan sakal: kama seklindeki sakal.

şuştuyt-, et. şuştuy.'dan.

şuttuu, r. şakacı, neşeli, keyfli kimse-

şutur, şatır sözünün tekidir.

şuu I: cip.şuu yahut cip-suular: her-nevi iplikler-ipler.

şuu II. fısıltıyı, burundan sık-sık nefes alırken çıkan sesi taklittir; murdiun şuu-şuu tartıp kaldı: bur­nundan sık-sık nefes aldı; kempir katun şuu üşkürüp ciberdi: koca. karı şiddetle ve yüksek sesle nefes alıverdi; cürögüm şuu etti (yahut şuu dey tuştu): (korkudan) yüre­ğim burkuldu, fena halde korktum.

şuudur, 1. hışırtı, hışıltı (ör. gk. sookum); 2. mırıltı.