A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

taamtuu, işs. taanıt-'dan.

taanuu, tanıma, itiraf, ilân (ikrar).

taanuuluu tanıdık, tanınmış, bildik.

taap, ger. tap. VIIden.

taar, l. dağarcık, torba; 2. kajba yünlü kumaş.

taarat — daarat.

taarı-, biçmek, testere ile biçmek (amudı veya boyuna olarak): ok cürögün taarıp öttü: kurşun kalbi delip geçti.

taarıl-, pas. taarı.'dan.

taarın-, darılmak; çok sözgö taarınat ehemmiyetsiz sözden darılıyor.

taarınçak, alıngan, çabuk darılan; kanğanda taarınçak bolot ats. kocayan adam çabuk darılıyor.

taarınçılık, darılma, alınganlık.

taarındı, talaş.

taarınıç = taarmçılık.

taarınt-, et. taarm-'dan.

taarıntuu, işs. taarıntjtan.

taasır = taasir.

taasirdüü = taasirdüü

taasir a. 1. intiba; 2. tesir, etki; taa­sir çöyrösü: nüfuz bölgesi.

taasirdüü, l intiba veren; 2. tesirli, etkili.

taasirlen-, 1. intiba almak. 2. müte­essir olmak, bir şeyim tesirini duymak.

taasirlent., et. taasiren-'den.

taat, a. itiaat boyun iğme (Allaha itaat); taat-iybadat: (Allaha) ita­at, ibadet.

taazım = taacım.

taba I, başkasının felâketine sevin­me; duşmanğa taba, dosko külkü bolbo!: ats. düşmanı sevindirme, dostlar güldürme!; tabası kandı: birisinin belâ ve musibtini göre­rek svindi.