A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

taba II, tava, küçük tava.

tabaağan, 1. hazır cevap olan, çare bulan; 2. tedarik etmesini bilen (çok tedarik eden).

tabak I, tahta çanak; ak tabak: mi­neli, emayye çanak; tabak tart-: sofraya yemek vermek, sunmak; tabağın özünö tartaibız yahut öz tabağın özünö tarttırabız: mec. ay. nı şeyle mukabele deceğiz; ala ta­bak bk. ala 2.

tabak II, yaprak (kâğıt); tabaka; basma tabak: tab. matbu kâğıt tabakası, forma.

tabakta-: tabaktap: tabak-tasbak (al­mak, dökmek; dağıtmak, sunmak); tabaktap tart-: tabaklarla vermek, sunmak; kazanasın eline bölüp bergen tabaktap folk.: haznesini halka cömertlikle (harfiyen.: tabaklarla) dağıttı.

tabaktaş, kazan ortağı.

tabala-, başkasının felâketine sevin­mek.

tabaloo, başkasının felâketine sevinme.

taban = aça 2.

taba, kon. 1. zr tovar; 2. bir nevi ku~ maş.