|
tak- V, 1. takmak, asmak; orden tak .: nişan takmak; ükü tak-: (kalpağa
|
səhifə | 1568/1828 | tarix | 03.01.2022 | ölçüsü | 6,96 Mb. | | #48112 |
| tak- V, 1. takmak, asmak; orden tak .: nişan takmak; ükü tak-: (kalpağa) baykuş yahut puhu tüyünden süs takmak; topçu tak-: düğme takmak; 2. calğan material tak-: birisine yalan, kirletici mevad isnat etmek.
tak VI, f. tüp (bk.)’ten bir parça yukarı eleçek (bk.) üzerine sarılmış olan bez parçası.
tak! VII. at üzerine bağırış = koş IV. ancak bu bir tek at için kullanılır; tak-tak: at ayak patırtısını taklit, tir.
taka l 1. nal (at ve ona benzer hay. vanların tırnaklarına vurulan demir); taka kak-: nal takmak, nal vurmak; 2. ökçe
taka II, top (başayı denilen kumaş topu. bk. başayı)
taka III: taka. tak-tak: ölçülü takırtıyı (mes. vagon tekerlekleri takırtısı) taklittir.
taka- IV, sımsıkı yaklaştırmak, ya. naştırmak; tamğa taka-: duvara yanaştırmak.
takaat = takat.
takal, sımsıkı yanaşmak, dayanmak.
takala-, nal vurmak, nallamak; attı takalasa eşek butun kötöröt ats. at nallanırken eşek bacağını kal rır; eşek takala- yahut çoçko taka-la-: boşta gezmek, işsiz dolaşmak; tilinğîdi takalaba: saçmalama, boşuna övünme; meni takalap ketti: beni kafese koyup gitti, dolandırdı.
takalat-, et. takalardan; men baldaığa takalatıp iydim: çocuklar beni kafese koydular, çocukların tuzağına düştüm.
Dostları ilə paylaş: |
|
|