A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

tamır 1. kök; tamir cay-: kök salmak; tamir kırk- 1) kökünü kesmek, kökünden yok etmek; 2) tedip etmek: 2. kan daman; nabız; tamir kar­ma- yahut tamir kör-: nabzı yok­lamak; nabız tepmesine göre, has­talığı teşhis eylemek; tamir kar-mat.: nabzı yoklatmak; 3. dost, ah­bap, dünür; soök-taanır; hısım ve dostlar.

tamırcı, nabza göre hastalığı teşhir eden mütetebbip; kıl tamırçı: usta tamırçı.

tamırçılık, tamirci (bk.) mesleği

tamırla-: söök-tarmralp ketti: hısım akrabalarına (misfirliğe) gitti.

tamırlaş-, (armağanlar verişmek suretiyle) ahbap olmak.

tamız I, a. sıcak, sıcaklık.

tamız- II, damlatmak; düşmandın çırağına may tamız- mec. düşma­nın değirmenine su akıtmak (harf.: düşmanın çırağına yağ damlat­mak); oozğo suu tamız (ölüm ha­linde olan kimsenin) ağzına su damlatmak (tâki ıstırabı hafifle­sin); oozuna suu tamızıp kaldı mec.: son dakikaları yaşıyor.

tamız III, tutuşturmak, yakmak; öşkön ottu tamızdınğ, ölgön candı tirgizdinğ fok.: sönmüş olan ateşi (yeniden) tutuşturdun, ölen canı dirilttin.