A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

taytyalaş, at başı beraber gitmek (ne geri kalmak, ne de ileri gitmek) ; eköö taytaylaş bolup kirdi: ikisi birden, aynı zamanda girdiler.

tayuu, işs. tay- IV’ ten.

taz I, kel (hastalık) . kel adam; taz ardansa. börk alat ats. : kel hiddetlenirse kalpağını çıkarır (ve kafasını gösterir) ; taz kara = tazkara

taz II, leğen (kap) .

taza f. temiz, pâk: tap – taza: ter temiz.

tazala- , temizlemek.

tazalğıç, temizleme aygıtı: egin tazalağıç maşina: hububat ayıklıyan makine.

tazalan- , temizlenmek.

tazalanuu, temizlenme; üröön tazalanuuğa tiyiş: hububat ayıklanmalı.

tazalat- , et. tazala-’ dan.

tazalık, temizlik.

tazaloo, temizleme, ayıklama.

tazart- , temizlemek.

tazartıl- temizlenmek.

tazartılış- , temizleme.

tazartu, temizleme, ayıklama.

tazı, f. = tayğan.

tazıl, kızıl I sözünün tekidir.

tazım = taacım.

tazkara, siyah cuuru bk. kuşu, siyah griffon kuşu.

te = tee.

teart, r. tiyatro; teatrğa koy- : Sahneye koymak, sahnede oynamak.

tebeele- = tebele- .

tebeelen- = tebelen- .

tebeeleş- = tebeleş- .

tebele- , 1. çiğnemek; at tebelep ketti: at çiğnedi; 2. hububatını ayırmak için başakları çiğnemek.

tebelen- , ayağa dolanmak; oy, kurğur! emne tebelenesinğ? üygö kir! : vay, yaramaz ne ayağa dolanıp duruyorsun? eve gir!

tebeleş- , müş. tebele-’ den.

tebelet- , et. tebele-’ den; kee biröö cığılğan eldi atı menen tebeletip ketti: düşen bazı kimseleri atlariyle çiğneyip geçtiler.