A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

tuyaksız, 1. tuynaksız (tırnaksız); 2. mec. çocuksuz, zürriyetsiz; tuyaksız ötüp ketembi? zürriyetsiz mi ölüp gideceğim? (iyi midir bu-).

tuyarman, kahin istikbali gören.

tuyarmandık, kehanet basiretlilik kablelvuku his.

tuyğak = tuyak.

tuyğu ı. basiret, uyanıklık.

tuyğu ıı. uygu sözünün tekidir.

tuygun, 1. beyaz atmaca (astur palumbarisus); kasa tuyğun: en iyi, hakiki atmaca; 2. ruhun sık sık tesadüf edilen sıfatıdır.

tuyla-, sıçramak, kıç atmak, cesurluk taslamak. horozlanmak; kan tuylayt: kan kaynıyor.

tuylak tay ıı-‘nin tekidir.

tuylan-, mut. tuyla-‘dan; cürök tuylandı: kalp çarpıntı yaptı.

tuylaş-, müş. tuyla-‘dan.

tuylat-, et. tuyla-‘dan.

tuytanğ, taytanğ sözünün tekidir.

tuytun-, servet edinmek.

tuytunda- = tuytun-.

tuytunğ, söz dinlemez, nazlanan.

tuytunğda-, kıvranmak. memnun olmayıp çırpınmak söz dinlememek.

tuytunuş, servet edinme, kazanç, kar.

tuytunuu = tuytunuş.

tuyuk, 1. kapalı. çıkmaz; tuyuk soy-: (deriyi) tulum şeklinde yüzmek; tuyuk col: çımaz yol; közü tuyuk: kara cahil; cuurkandı tuyuk uç kılıp cattım: yorğanın bir yarısıyla örtünerek, öteki yarısını da altıma sererek yattım; tuyuk karagay: bütün küknar kütüğü; tuyuk kat: imzasız mektup; 2. sertleşmiş bikir zarı; 3. koz tayin etmeden “aptal bırakma” maksadile kağıt oyunu.

tuyukta-, yolu kapatmak, geçilmez bir hale koymak.

tuyuktal-, bir şeyin içine alınmak, bir çıkmaza girmek. içinden çıkılmaz bir çalılığa girmek.