A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

tünö-, gecelemek, gece geçirmek.

tünök, geceleme yeri, tünek (kuşların, koyunların geceyi geçirdikleri mahal).

tünöö, geceleme.

tünör-, azacık gözükmek, uzakta kararıp görünmek; tünörgön tokoy: karanlık orman.

tünört-, et. tünör-‘den; kabak tünötr-: kaşları çatmak, somurtmak.

tünörün- (manaca) = tünör-.

tünörünğkü, bulanmış, kararmış (mes. gözler hakkında); tük eçteme körünböyt tünörünğkü közünö folk.: kararmış gözüne hiçbir şey gözükmüyor.

tünöş-, hep birlikte gecelemek.

tünöt-, gecelemeye bırakmak yahut zorlamak, gecelemeye alıkoymak.

tünötüü, işs. tünöt-‘ten.

tünt, sükuti, konuşmaz; tünt kişi: abus. sukuti adam; tünt tokoy: karanlık, sık orman.

tüntöy-, sık ve karanlık olmak (orman hakkında); gölgeli olmak (bahçe hakkında).

tünüçündö (tün + içinde), geceleyin.

tününküsün = tünküsün.

tüp, 1. alt, dip, kök; temel; tüpkö cet-: köküne kükürt suyu dökmek, helak etmek; öz tübünö özü cetti: kendi kökünü kendi kazdı (kendi kendini helak etti): tübümö cetti: benim kökümü kazdı (canıma okudu) tüp kötörö: büsbütün. tamamıyle, hepsi, dibine kadar; 2. soy, menşe, ecdat; tüp tut-: babanın dedelerin işini devam ettirmek; caman körgön uulu tüp tutat ats.: babanın istemediği oğlu (dedelerin davasını) idame ediyor; 3. eleçek (bk.) üzerinde kep çaç’tan (bk. kep ıı) bir parça yukarı sarılan örtü.

tüpkü, alttaki dipteki derindeki, esasi, ipidai; tüpkü sır: kutsal sır; tüpkü köböytüüçü bk. köböytüüçü.